Praca naukowa

Roman Zwierzyñski

Uniwersytet Ekonomiczny we Wroc³awiu

PUBLIKACJA:

NAUKI O ZARZ¡DZANIU

MANAGEMENT SCIENCES

WYDAWNICTWO UNIWERSYTETU EKONOMICZNEGO WE WROC£AWIU

WROC£AW 2013

 

Ulga podatkowa na zakup nowych technologii jako szansa dla przedsiêbiorcy

 

        Streszczenie:

Artyku³ przybli¿a polskiemu przedsiêbiorcy, dzia³aj±cemu w formie prawnej jako osoba fizyczna, warunki otrzymania ulgi podatkowej na zakup nowych technologii w aspekcie realizacji innowacyjnych projektów. Zosta³y w nim przedstawione determinanty prawne dotycz±ce ulgi oraz „mapa” polskich instytucji rz±dowych i naukowych pomocnych przedsiêbiorcy w przygotowaniu i prowadzeniu projektów innowacyjnych. Celem artyku³u jest wskazanie mo¿liwo¶ci partycypacji pañstwa w kosztach innowacyjnych przedsiêwziêæ niewielkich, czêsto jednoosobowych firm, co mo¿e zachêciæ przedsiêbiorców do analizy ewentualno¶ci skorzystania z ulgi technologicznej i rozwoju w kierunku gospodarki opartej na wiedzy.

S³owa kluczowe: przedsiêbiorca, nowa technologia, innowacja biznesowa, ulga podatkowa.

 

1. Wstêp

 Innowacyjne (nowe) technologie s± synonimem „klucza do sukcesu” przedsiêbiorców w dobie nowoczesnej gospodarki i konkurencji. Rynkow± konieczno¶æ innowacyjnego podej¶cia do  biznesu zmieniaj±cego rzeczywisto¶æ ju¿ na pocz±tku XX wieku definiowa³ Joseph Schumpeter – postrzegany przez naukowców jako „prorok innowacyjno¶ci”, który w zastosowaniu innowacji w produkcji, dystrybucji i procesach zarz±dzania upatrywa³ zdolno¶æ do konkurowania,  „pozwalaj±c± osi±gn±æ zdecydowanie wiêksz± przewagê, która ca³kowicie odmienia fundamenty firmy, a nie tylko kosmetycznie poprawia jej poziom kosztów czy mar¿ê” [Schumpeter 1960]. Wielki ekonomista chyba nie spodziewa³ siê, ¿e wiek XXI bêdzie wiekiem innowacyjno¶ci, a  przez niektórych naukowców zostanie okre¶lony jako wiek Schumpetera. 

Czynne uczestnictwo w gospodarce opartej na wiedzy wymaga od przedsiêbiorców szeroko pojêtej ¶wiadomo¶ci innowacyjnej oraz ¶rodków finansowych na realizacjê projektów z u¿yciem nowych technologii, co jest czêsto problemem trudnym do przezwyciê¿enia, zw³aszcza w niewielkich przedsiêbiorstwach, które nie posiadaj± w swoich strukturach organizacyjnych dzia³ów badania i rozwoju (B+R). Akcesja Polski do Unii Europejskiej, a zw³aszcza realizacja strategii wspierania nauki i innowacyjno¶ci w postaci  Programu Innowacyjna Gospodarka 2007-2013, uruchomi³y strumieñ ¶rodków unijnych na projekty innowacyjne polskich przedsiêbiorstw. Jednak z wielu wzglêdów, chocia¿by takich jak wysoki stopieñ skomplikowania wniosków o dotacjê, okre¶lanie przez instytucje dystrybuuj±ce dotacje dolnej granicy warto¶ci projektu, konieczno¶æ znacznej partycypacji ¶rodków w³asnych beneficjentów, regionalizacja poszczególnych programów czy te¿ mo¿liwo¶æ ubiegania siê o dotacjê tylko w okre¶lonych terminach, znacznie zmniejszaj± dostêpno¶æ przedsiêbiorców do tej sfery wspomagania innowacyjno¶ci.

W nurt gospodarki innowacyjnej wpisuje siê równie¿ polski rz±d, wprowadzaj±c miêdzy innymi podatkow± ulgê technologiczn± w opodatkowaniu osób fizycznych  i  opodatkowaniu osób prawnych. Mo¿na zak³adaæ, ¿e celem tego rodzaju zmian ustawowych by³o zachêcenie przedsiêbiorców do stosowania innowacyjnych rozwi±zañ poprzez zastosowanie ulg podatkowych, co po¶rednio jest wspó³finansowaniem przez pañstwo wydatków na nowe technologie.

Celem artyku³u jest analiza warunków, jakie musz± byæ spe³nione, ¿eby przedsiêbiorca realizuj±cy projekt innowacyjny, w formie prawnej jako osoba fizyczna, móg³ ubiegaæ siê skutecznie o ulgê podatkow± na nowe technologie.

           

2.      Kto mo¿e skorzystaæ z ulgi technologicznej

Podatkowa ulga dla przedsiêbiorcy na nabycie nowych technologii (ulga technologiczna) wynika wprost z  art. 26c Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej ustaw± PIT, i jest skierowana do przedsiêbiorców prowadz±cych dzia³alno¶æ gospodarcz± na podstawie ustawy o swobodzie dzia³alno¶ci gospodarczej[1] dzia³aj±cych w formie prawnej osoby fizycznej. Nie ma tu znaczenia sta¿ dzia³ania przedsiêbiorstwa i rodzaj prowadzonej dzia³alno¶ci gospodarczej wynikaj±cy z Polskiej Klasyfikacji Dzia³alno¶ci Gospodarczej[2]. Ograniczenia natomiast dotycz± przedsiêbiorców dzia³aj±cych w specjalnych strefach ekonomicznych[3], którzy na podstawie art. 26c pkt 4 ustawy PIT zostali pozbawieni mo¿liwo¶ci stosowania tej ulgi. Nastêpnym ograniczeniem dla przedsiêbiorców jako osób fizycznych jest wy³±czenie z ulgi technologicznej w przypadku opodatkowania w formie rycza³tu od przychodów ewidencjonowanych[4]. Tutaj wy³±czeniu podlegaj± przedsiêbiorcy, którzy do rozliczeñ podatkowych wybrali formy rycza³towe, takie jak rycza³t od przychodów ewidencjonowanych (rozdz. II ustawy o zrycza³towanym podatku dochodowym) lub karta podatkowa (rozdz. III tej¿e ustawy).  Jednak najbardziej drastycznym i trudnym do ekonomicznego uzasadnienia, w kontek¶cie genezy samej ulgi technologicznej, jest wykluczenie z grona jej przysz³ych beneficjentów przedsiêbiorców, którzy opodatkowuj± swoje dochody 19-procentow± liniow± stawk± podatkow± (art. 30c ustawy PIT). W ten sposób ustawodawca wykluczy³ w 2011 r. 410 813 przedsiêbiorców z ogólnej grupy 1 655 466 potencjalnych beneficjentów  ulgi podatkowej na zakup nowych technologii, czyli niemal 25% [Informacja dotycz±ca rozliczenia… 2012]. Warto tutaj dodaæ, ¿e co do zasady od pierwszego dnia ka¿dego nastêpnego roku podatkowego (dla przedsiêbiorców – osób fizycznych  od ka¿dego pierwszego stycznia nastêpnego roku) mo¿na zmieniæ rycza³tow± formê opodatkowania dzia³alno¶ci gospodarczej lub zrezygnowaæ z opodatkowania 19-procentowym podatkiem liniowym i wybraæ zasady ogólne przewidziane w ustawie PIT, nabywaj±c tym samym prawo do ulgi technologicznej. O zmianie formy opodatkowania w danym roku nale¿y poinformowaæ organy podatkowe do dnia dwudziestego stycznia tego¿ roku podatkowego. Analiza dotychczasowej popularno¶ci ulgi technologicznej (rys. 1) pokazuje, ¿e w ostatnich 5 latach skorzysta³o  z niej niewielu przedsiêbiorców i nawet kilkukrotny wzrost liczby jej beneficjentów w latach 2010 i 2011 w stosunku do lat poprzednich niewiele zmieni³. Z danych statystycznych Ministerstwa Finansów wynika, ¿e w 2011 r. podatkow± ulgê technologiczn± wykorzysta³o zaledwie 250 przedsiêbiorców, co stanowi zaledwie 0,0002% z grupy 1 244 653 uprawnionych [Informacja dotycz±ca rozliczenia… 2012].

 

Rys. 1. Liczba przedsiêbiorców o statusie prawnym osoby fizycznej korzystaj±cych z ulgi technologicznej w latach 2007- 2011

¬ród³o: opracowanie w³asne na podstawie danych statystycznych Departamentu Podatków Dochodowych Ministerstwa Finansów.

 

3.       Istota nowej technologii  w rozumieniu ustawy

W rozumieniu ustawy PIT (art. 26c ust. 2) za nowe technologie „uwa¿a siê wiedzê technologiczn± w postaci warto¶ci niematerialnych i prawnych, w szczególno¶ci wyniki badañ i prac rozwojowych, która umo¿liwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub us³ug i która nie jest stosowana na ¶wiecie przez okres d³u¿szy ni¿ ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezale¿nej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki”. Nowa technologia spe³niaj±ca wymogi ustawowe jest warto¶ci± niematerialn± i prawn± (art. 22b ust. 1 ustawy PIT) w formie  licencji, prawa w³asno¶ci przemys³owej[5], równowarto¶ci± uzyskanych informacji zwi±zanych z wiedz± w dziedzinie przemys³owej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how). Now± technologi± jest np. wiedza technologiczna z dziedziny technologii  informacyjnej (IT) w postaci licencji na u¿ywanie programów komputerowych stosowanych przez przedsiêbiorców w ich dzia³alno¶ci gospodarczej. Nowa technologia nie mo¿e byæ wytworzona we w³asnym zakresie przez przedsiêbiorcê stosuj±cego ulgê technologiczn± jako wynik pozytywnie zakoñczonych prac rozwojowych, i co szczególnie nale¿y podkre¶liæ: nowa technologia w rozumieniu ustawy jest warto¶ci± niematerialn±, wiêc ulga nie dotyczy zakupu maszyn i innych urz±dzeñ materialnych.

  Ustawa PIT precyzuje tak¿e cechê „nowo¶ci” technologii. Wymóg jej piêcioletniej nowo¶ci mog± potwierdziæ jedynie niezale¿ne jednostki, posiadaj±ce status jednostki naukowej, definiowane jako:  „prowadz±ce w sposób ci±g³y badania naukowe lub prace rozwojowe:

a) podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,

b) jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu Ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk,

c) instytuty badawcze,

d) miêdzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrêbnych przepisów, dzia³aj±ce na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

e) Polska Akademia Umiejêtno¶ci,

f) inne jednostki organizacyjne, niewymienione w lit. a-e, posiadaj±ce osobowo¶æ prawn± i siedzibê na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiêbiorcy posiadaj±cy status centrum badawczo-rozwojowego, nadawany na podstawie Ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania dzia³alno¶ci innowacyjnej”[6].

Katalog jednostek naukowych jest dostêpny miêdzy innymi w bazach danych, które prowadzi O¶rodek Przetwarzania Informacji – instytut badawczy nadzorowany przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego na stronie www.opi.org.pl  lub  www.nauka-poska.pl.

Przedsiêbiorcy prowadz±cy niewielkie firmy czêsto nie posiadaj± odpowiednich zasobów kadrowych specjalizuj±cych siê w identyfikowaniu innowacyjno¶ci przedsiêbiorstwa oraz poda¿y dostêpnych na rynku innowacyjnych technologii, które mog± zastosowaæ w swoich firmach. W takiej sytuacji przedsiêbiorca mo¿e zwróciæ siê do jednego z  69 centrów transferu technologii  (CTT), które s± definiowane jako: „zró¿nicowana organizacyjnie grupa nienastawionych na zysk jednostek doradczych, szkoleniowych i informacyjnych, aktywnych w obszarze transferu i komercjalizacji technologii oraz wszystkich towarzysz±cych temu procesowi zadañ [B±kowski, Ma¿ewska 2012]. CTT realizuj± takie zadania, jak: poszukiwanie konkretnych technologii na zamówienie firm, przygotowanie oferty lub zapytania o technologiê, nawi±zanie kontaktu z dostawc± technologii, ocena i ewaluacja technologii na zlecenie firm oraz pomoc doradcza we wdra¿aniu technologii. Katalog centrów transferu technologii znajduje siê na stronie www.pi.gov.pl.

Warto jednak podkre¶liæ, ¿e w przypadku w±tpliwo¶ci, czy realizowany projekt innowacyjny i sytuacja ekonomiczno-prawna przedsiêbiorcy spe³niaj± wszelkie przes³anki do zastosowania ulgi podatkowej na zakup nowych technologii, zgodnie z art.14a Ordynacji podatkowej przedsiêbiorca mo¿e zwróciæ siê do Ministra Finansów o interpretacjê przepisów prawa w danym przypadku.

 

4.      Mechanizm odliczania wydatków na zakup nowych technologii i wysoko¶æ ulgi technologicznej

 

Przedsiêbiorca mo¿e odliczyæ od podstawy opodatkowania, któr± okre¶la art. 26 ust. 1 ustawy PIT, nie wiêcej ni¿ 50% wydatków na nabycie nowej technologii, któr± to podstawê stanowi jej warto¶æ pocz±tkowa ujêta w ewidencji warto¶ci niematerialnych i prawnych. Przy nabyciu odp³atnym warto¶ci niematerialnej i prawnej warto¶ci± pocz±tkow± jest kwota nale¿na zbywcy, powiêkszona o „koszty zwi±zane z zakupem naliczone do dnia przekazania ¶rodka trwa³ego lub warto¶ci niematerialnej i prawnej do u¿ywania, a w szczególno¶ci o koszty transportu, za³adunku i wy³adunku, ubezpieczenia w drodze, monta¿u, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, op³at notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszon± o podatek od towarów i us³ug, z wyj±tkiem przypadków, gdy zgodnie z odrêbnymi przepisami podatek od towarów i us³ug nie stanowi podatku naliczonego” (art. 22g  ustawy PIT). Jak z powy¿szego przepisu wynika, do ceny nabycia nowej technologii przedsiêbiorca mo¿e doliczyæ koszty czynno¶ci pomocniczych od przygotowania zakupu a¿ do uruchomienia projektu. Je¿eli przedsiêbiorca poniós³ wydatki w roku poprzedzaj±cym wprowadzenie nowej technologii do ewidencji warto¶ci niematerialnych i prawnych, to wed³ug ustawy uznaje siê je za poniesione  w roku ujêcia w tej¿e ewidencji. Co wa¿ne, rok poprzedzaj±cy nie musi byæ rokiem bezpo¶rednio poprzedzaj±cym rok zastosowania ulgi, ale mog±  to byæ równie¿ lata wcze¶niejsze, w których poniesiono wydatki s³u¿ce nabyciu nowej technologii.

Wa¿ne jest prawid³owe dokumentowanie poniesionych i zap³aconych wydatków na zakup nowej technologii, gdy¿ ulga mo¿e byæ zastosowana tylko do faktycznie zap³aconych wydatków, co precyzuje zapis w ustawie PIT (art. 26c, ust. 5): „Podstaw± ustalenia wielko¶ci odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzglêdnionych w warto¶ci pocz±tkowej, w czê¶ci, w jakiej zosta³a zap³acona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym now± technologiê wprowadzono do ewidencji ¶rodków trwa³ych oraz warto¶ci niematerialnych i prawnych lub w roku nastêpuj±cym po tym roku, oraz w której nie zosta³a zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie”. Brak kwotowych limitów dolnych i górnych ulgi pozwala przedsiêbiorcy korzystaæ z niej w sposób, ¿e ograniczeniem jest jedynie wielko¶æ uzyskanych dochodów z dzia³alno¶ci gospodarczej w roku skorzystania z niej, jak równie¿ w nastêpnych trzech latach, co precyzuje zapis ustawy PIT (art. 26c  ust. 7): „W sytuacji gdy podatnik osi±ga za rok podatkowy stratê lub wielko¶æ dochodu z pozarolniczej dzia³alno¶ci gospodarczej podatnika jest ni¿sza od kwoty przys³uguj±cych mu odliczeñ, odliczenia odpowiednio w ca³ej kwocie lub w pozosta³ej czê¶ci dokonuje siê w zeznaniach za kolejno nastêpuj±ce po sobie trzy lata podatkowe, licz±c od koñca roku, w którym now± technologiê wprowadzono do ewidencji ¶rodków trwa³ych oraz warto¶ci niematerialnych i prawnych”. Przedsiêbiorca ma prawo tytu³em ulgi odliczyæ w roku podatkowym kwotê nie przekraczaj±c± wielko¶æ dochodu, a tym samym ujêcie w kosztach wydatków na nowe technologie nie mo¿e spowodowaæ straty. Nieodliczon± czê¶æ wydatków na zakup nowych technologii mo¿e wykorzystaæ w latach przysz³ych zgodnie z wy¿ej przytoczonym przepisem.

 

5.      Przes³anki utraty nabytej ulgi na zakup nowych technologii

Tylko spe³nienie wszystkich warunków zawartych w ustawie pozwoli przedsiêbiorcy na otrzymanie i utrzymanie ulgi podatkowej na zakup nowych technologii. Katalog przes³anek, kiedy przedsiêbiorca utraci ulgê, przedstawia siê nastêpuj±co:, „Je¿eli przed up³ywem trzech lat podatkowych, licz±c od koñca roku podatkowego, w którym [przedsiêbiorca] wprowadzi³ now± technologiê do ewidencji ¶rodków trwa³ych oraz warto¶ci niematerialnych i prawnych:

1)   udzieli w jakiejkolwiek formie lub czê¶ci innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekszta³cenia formy prawnej oraz ³±czenia lub podzia³u dotychczasowych przedsiêbiorców – dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spó³ek handlowych, albo

2)   zostanie og³oszona jego upad³o¶æ obejmuj±ca likwidacjê maj±tku lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo

3)   otrzyma zwrot wydatków na tê technologiê w jakiejkolwiek formie” (ustawa PIT, art. 26c, ust. 9).

W przypadku zaistnienia powy¿szych przes³anek przedsiêbiorca jest zobowi±zany do  dokonania stosownych odliczeñ w zeznaniu podatkowym za rok, w którym te przes³anki mia³y miejsce, co spowoduje zwiêkszenie dochodu przedsiêbiorcy do opodatkowania.

 

6.      Podsumowanie

                 Przedstawiona ulga podatkowa na zakup nowych technologii mia³a zachêcaæ przedsiêbiorców do inwestowania w innowacyjne rozwi±zania technologiczne, a to z kolei mia³o oddzia³ywaæ na wzrost konkurencyjno¶ci polskiej gospodarki. Zastanawiaj±ce jest, czy obwarowanie ulgi technologicznej wieloma przepisami wykluczaj±cymi z niej bardzo du¿e grupy przedsiêbiorców, nie jest g³ównym powodem braku jej stosowania. Niezrozumia³e wydaje siê wy³±czenie z mo¿liwo¶ci stosowania ulgi technologicznej przedsiêbiorców, którzy wybrali 19-procentowy podatek liniowy, czy te¿ ograniczenie ulgi tylko do nowych technologii, które s± warto¶ciami niematerialnymi i prawnymi, a nie tak¿e ¶rodkami trwa³ymi, bo to wyklucza np. zakup oprogramowania wraz z nieodzownym do tego sprzêtem komputerowym. Wobec takich obwarowañ ten fiskalny „uk³on” pañstwa w stronê rozwoju gospodarki opartej na wiedzy  w du¿ej mierze jest fikcj±. Rozwi±zaniem wp³ywaj±cym na wzrost zainteresowania przedsiêbiorców ulg± technologiczn± mo¿e byæ w³±czenie siê instytucji oferuj±cych nowe technologie do inspirowania przedsiêbiorców do inwestowania w ich produkty poprzez wspomaganie w uzyskaniu potwierdzeñ jednostek naukowych czy wrêcz informowaniu o dostêpnych celowych ulgach podatkowych. Pojawiaj± siê firmy z bran¿y IT, które w swojej ofercie zamieszczaj± produkty posiadaj±ce ju¿ opiniê niezale¿nych jednostek naukowych, potwierdzaj±ce innowacyjno¶æ technologiczn±, a tym samym spe³niaj±ce przes³anki do uznania ich za nowe technologie dla nabywcy. Jest to dobry kierunek dzia³añ, który wp³ywa na konkurencyjno¶æ dostawców nowych technologii oraz znacznie upraszcza procedurê postêpowania dla przedsiêbiorcy zamierzaj±cego skorzystaæ z ulgi technologicznej. Nale¿y podkre¶liæ, ¿e przedsiêbiorcy czêsto posiadaj± minimaln± wiedzê o mo¿liwo¶ci skorzystania z ulgi podatkowej na zakup nowych technologii. Uzasadniona wydaje siê teza, ¿e problem tkwi gdzie¶ pomiêdzy sfer± zarz±dzania a sfer± rozliczeñ podatkowych i wymaga ¶cis³ej wspó³pracy mened¿erów z doradcami podatkowymi.

Jednak mimo wy¿ej wskazanych problemów podatkowa ulga technologiczna w porównaniu z obecnie istniej±cymi programami pomocowymi w zakresie wdra¿ania nowych technologii w przedsiêbiorstwach jest pomoc± najbardziej dostêpn±, zw³aszcza dla przedsiêbiorców mikro i ma³ych. Powody tego s± nastêpuj±ce:

-       czytelne zasady jej udzielania zawarte w aktach prawnych,

-       nieograniczona liczba potencjalnych beneficjentów,

-       brak ograniczeñ kwotowych w zakresie jej stosowania,

-       brak ograniczeñ ilo¶ciowych (dowolna liczba projektów),

-       sta³y horyzont czasowy jej zastosowania wynosz±cy minimum rok (brak okresowo¶ci przyznawania ulgi); ulga zosta³a wprowadzona w roku 2006 i nie ma przes³anek do jej likwidacji w latach nastêpnych,

-       otrzymanie ulgi technologicznej jest wynikiem spe³nienia determinant  ustawowych, a nie subiektywnej decyzji organu rozstrzygaj±cego konkurs projektów.

Si³a tych argumentów wskazuje na zasadno¶æ ekonomicznej analizy przez przedsiêbiorców warunków ewentualnego  skorzystania z ulgi technologicznej w procesie planowania inwestycji. Zauwa¿enie przez przedsiêbiorców mo¿liwo¶ci otrzymania pomocy (w sensie rzeczonej ulgi) i przej¶cie przez konieczne procedury w celu jej uzyskania, nawet przy niewielkiej inwestycji w nowe technologie,  np. realizacji zakupu oprogramowania komputerowego, oprócz wymiernych korzy¶ci podatkowych mo¿e staæ siê uwertur± do du¿ych  innowacyjnych zmian w przedsiêbiorstwie. Niebagatelny jest tutaj efekt samokszta³cenia przedsiêbiorcy podczas realizacji projektu oraz efekt synergii wszelkich dzia³añ, zw³aszcza w zakresie sposobów identyfikacji nowych technologii, zarówno na poziomie przedsiêbiorstwa, jak i na poziome wspó³pracy z jednostkami naukowymi. Popularyzacja w¶ród przedsiêbiorców  ulgi technologicznej z inwentarzem jej zalet i wad  bêdzie  inicjowaæ pozytywne  zmiany w ustawodawstwie, np. poprzez dzia³ania organizacji zrzeszaj±cych przedsiêbiorców. Mo¿e ten podatkowy grant od pañstwa pomo¿e przedsiêbiorcy „siêgaæ, gdzie wzrok nie siêga” i innowacyjnie uczestniczyæ w budowie  gospodarki opartej na wiedzy.

 

 

 

 

Literatura

B±kowski  A., Ma¿ewska  M. (red.), O¶rodki innowacji i przedsiêbiorczo¶ci w Polsce. Raport 2012,  Polska Agencja Rozwoju Przedsiêbiorczo¶ci, Warszawa 2012.

Informacja dotycz±ca rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r.,  Ministerstwo Finansów Departament Podatków Dochodowych Warszawa, sierpieñ 2012.

Rozporz±dzenie Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Dzia³alno¶ci, DzU 2007, nr 251, poz.1885.

Schumpeter J.A., Teoria rozwoju gospodarczego, PWN, Warszawa 1960.

Ustawa  z dnia 20 pa¼dziernika 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, DzU 2007, nr 42, poz. 274 j.t.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, DzU 2012, nr 361 j.t.

Ustawa  z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie dzia³alno¶ci gospodarczej, DzU 2010, nr 220, poz. 1447 j.t.

Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zrycza³towanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osi±ganych przez osoby fizyczne, DzU 1998, nr 144, poz. 930 z pó¼n. zm.

Ustawa z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, DzU 2010, nr 96, poz. 615 oraz DzU 2011, nr 84, poz. 455, nr 185, poz. 1092.

Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r.  Prawo w³asno¶ci przemys³owej, DzU 2003, nr 119, poz. 1117, z pó¼n. zm.

Ustawa z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk, DzU 2010, nr 96, poz. 619.

Ustawa z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania dzia³alno¶ci innowacyjnej, DzU 2008, nr 116, poz. 730 oraz  2010, nr 75, poz. 473.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, DzU 2012, nr 361 j.t.

 

Tax relief for the purchase of new technologies as a chance for an entrepreneur

 

Summary

        The contents of this article introduces a Polish entrepreneur, legally acting as a natural person, to the conditions under which he/she may be granted a tax relief for purchasing new technologies in order to realize innovation projects. In the article, a list of legal determinants regarding the issue of a new technology relief and the one who is subject to it has been presented as well as a ”map” of the currently available Polish governmental and scientific institutions which help the entrepreneur with preparation and carrying out of the innovation projects in his companies. The article aims at indicating a possible participation of the state in the costs of innovation enterprises to, especially, small firms and sole traders, which can encourage the entrepreneurs to consider their possible use of tax relief for new technologies and contribute to the development of knowledge-based economy. 

 

Keywords: entrepreneur, new technology, business innovation, tax relief